Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Η γυναίκα που έβλεπε οράματα

Hieronymous Bosch-Paradise
Ascent of the Blessed (1500-1504)
Πρακτικά μιλώντας, αυτός που οραματίζεται ονειρεύεται ξύπνιος. Τι βλέπει και γιατί το βλέπει όμως; Πολλές οι ερμηνείες, ανάλογα βέβαια με τον χώρο από τον οποίο θα αποσπάσουμε την απάντηση στο ερώτημά μας. Αναζητούμε μια επιστημονική, μια θεολογική ή μια μεταφυσική ερμηνεία; Και επίσης, ποια είναι η προσωπικότητα του οραματιζόμενου, ποιο είναι το ιστορικό του; Σε ποια εποχή ζει, σε ποιον απευθύνεται; 
Προσωπικά με κουράζουν οι στεγνές θεωρίες. Γι' αυτό και θα μιλήσω για την περίπτωση της Γιουλής. Η Γιουλή ζει τον 19ο αιώνα σε ένα απομονωμένο νησί. Είναι μια φτωχή, αγράμματη γυναίκα, η εξωτερική της εμφάνιση εντελώς ασήμαντη. Δεν έχει κανέναν στον κόσμο, ζει μόνη της σε ένα άθλιο καλύβι, η συντροφιά της είναι τα χάρτινα εικονίσματά της και η μυρωδιά του λιβανιού. Είναι θεοφοβούμενη και θρησκόληπτη. Έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες της στον Θεό και τον Δόκιμο, έναν ψευτοκαλόγερο που κηρύττει νηστεία και προσευχή για τη δήθεν άφεση των αμαρτιών. Όταν η Γιουλή μαθαίνει από τον Δόκιμο ότι μια εικόνα της Παναγίας βρίσκεται θαμμένη στα μέρη τους από την εποχή των Εικονομαχιών προσεύχεται με θέρμη να αξιωθεί να δει την Παναγία, να της φανερωθεί και να τη φωτίσει. Το καταπονημένο σώμα της δεν αντέχει και η γυναίκα θα πέσει σε παραλήρημα και θα καταληφθεί από ψευδαισθήσεις. Νομίζει ότι βλέπει μια γυναικεία μορφή την οποία αναγνωρίζει ως την Παναγία να την παίρνει από το χέρι και να την οδηγεί σαν να πετάνε πάνω από το χωριό και να της υποδεικνύει το σημείο όπου βρίσκεται θαμμένη η εικόνα. Όμως η ιστορία της χαμένης εικόνας είναι μια καλοστημένη απάτη, κάτι που φυσικά η Γιουλή δεν γνωρίζει. Ο θρησκευτικός της ζήλος και η αγάπη της προς τα θεία είναι που την κάνουν να δει το όραμα, που στην ουσία δεν είναι παρά μια οπτική, ηχητική και κινητική ψευδαίσθηση. Σήμερα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το όραμα οφειλόταν σε μια νευρολογική ή μια ψυχιατρική διαταραχή και όχι στο ότι το συγκεκριμένο άτομο θεωρείτο πεφωτισμένο. Το ιστορικό της Γιουλής δείχνει άτομο διαταραγμένο και με κακή υγεία, υποσιτισμένο λόγω ανέχειας και εξαντλητικής νηστείας.
Η Γιουλή δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Ζει μόνο στη φαντασία μου για τις ανάγκες του μυθιστορήματος "Αραμπέλα/τα όρια της πίστης". Παρότι δεν είναι βασικό πρόσωπο του δράματος, ο χαρακτήρας της μού γέννησε συμπάθεια. Τι να καταλογίσει κανείς σε ένα τέτοιο άτομο; Απομονωμένη και μόνιμα δακτυλοδεικτούμενη ωθεί τον περίγυρό της να την περιπαίξει, να την ειρωνευτεί. Μην ξεχνάμε ότι στην εποχή που ζει η θέση μιας φτωχής και μόνης γυναίκας σε μια κλειστή κοινωνία προκαλεί ακόμη και αν η συμπεριφορά της είναι καθ' όλα άμεμπτη. Η ψυχολογία θα είχε πολλά να πει για τη Γιουλή σήμερα. Εκατόν πενήντα χρόνια πίσω όμως, ποιος θα καθόταν να ασχοληθεί με τη Γιουλή και την κάθε Γιουλή;
Αν θέλετε να γνωρίσετε τη Γιουλή και τους υπόλοιπους ήρωες του μυθιστορήματος "Αραμπέλα/τα όρια της πίστης, μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από τον σύνδεσμο
http://www.saitapublications.gr/2016/05/ebook.201.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...