Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Η συγγραφέας Νατάσα Γκουτζικίδου για το φύλακα στο φάρο

Ευχαριστώ για μία ακόμη φορά τη συγγραφέα Νατάσα Γκουτζικίδου που πέρασε από το φάρο μου και μίλησε για αυτόν. Για να επισκεφτείτε το ιστολόγιό της, http://natasagoutzikidou.blogspot.gr/

Γράφει η Νατάσα Γκουτζικίδου

(Η Ελένα) σταμάτησε να πληκτρολογεί και κοίταξε κατσουφιασμένη τη φωτογραφία της άγνωστης. Το οστεώδες ανεμικό πρόσωπο με τα αμυγδαλωτά μάτια και τα μαλλιά πιασμένα σε ένα χαλαρό σινιόν ερχόταν σε αντίθεση με την αγέλαστη έκφρασή της. Το βλέμμα της έκρυβε το μυστήριο της Ανατολής κι επίσης πόθο και πλάνες υποσχέσεις. Ο μακρύς λαιμός πρόβαλε κατάλευκος μέσα από ημιδιαφανείς δαντέλες. Σαν ένας μίσχος λουλουδιού, σαν κρίνος. Διάβασε ξανά τις τέσσερις λέξεις που ο Αλφιέρι είχε σημειώσει στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: κρίνος, θάλασσα, ζωή, αλάτι. Αν τα συνέδεε, θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι ο κρίνος της θάλασσας είναι το αλάτι της ζωής, ο μοναδικός συνδυασμός των λέξεων που είχε κάποια λογική συνέχεια. Ίσως το όνομα της γυναίκας να θύμιζε κάποιο λουλούδι. Το μόνο που της ερχόταν στο μυαλό ήταν το Κρινιώ. Ο κρίνος της θάλασσας χαρακτηριζόταν από μία σπάνια βελούδινη ομορφιά και η ζωή του ήταν άρρηκτα δεμένη με το υγρό στοιχείο, καθώς οι σπόροι του ταξίδευαν σαν ελπιδοφόροι εξερευνητές σε αναζήτηση νέας γης. Ήταν σύμπτωση άραγε που και αυτό το στοιχείο την οδηγούσε στις Αλυκές, καθώς οι αμμοθίνες της περιοχής ήταν διάσπαρτες με κρίνους από τον Ιούλιο μέχρι τα μέσα του Σεπτεμβρίου; … (Απόσπασμα από το βιβλίο)

Διάλεξα αυτούσιο το συγκεκριμένο απόσπασμα από το βιβλίο της Ευρυδίκης Αμανατίδου ''Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΣΤΟ ΦΑΡΟ'', που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, καθώς το αγαπώ ιδιαίτερα. Γνώρισα την Ευρυδίκη μέσω του διαδικτύου και συγκεκριμένα μέσω του facebook. Πάντοτε, μου έκαναν εντύπωση οι προσεγμένες αναρτήσεις της, το ανήσυχο πνεύμα της. Επομένως, Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΣΤΟ ΦΑΡΟ ήταν η αναμενόμενη ''αντίδραση'' σε μια πρώτη ''επικοινωνία'' μαζί της. Και φυσικά με δικαίωσε! Με το παραπάνω θα έλεγα!

Από την πρώτη κιόλας στιγμή ταξιδεύεις στις σελίδες του βιβλίου ζητώντας διαρκώς να πας παρακάτω. Πλοκή που εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς, καταιγιστική, δίχως όμως να κουράζει. Εικόνες να γεννιούνται κάθε τόσο στο μυαλό του αναγνώστη. Νοερά βρίσκεσαι πότε στη φάρμα του Άρη Μαρδά και πότε νιώθεις την αλμύρα της θάλασσας στο πρόσωπό σου...

Χαρακτήρες δυναμικοί και καλοσμιλευμένοι. Ο καθένας κρατά με σθένος το κλειδί της ύπαρξής του. Πώς να μην ξεχωρίσει η Έλενα Στολς; Μια νεαρή τυχοδιώκτρια, μια γυναίκα με πείσμα και πυγμή, έτοιμη να λύσει κάθε μυστήριο. Έτοιμη να αντιμετωπίσει την πρόκληση της ηλικιωμένης κοντέσας και να ανακαλύψει πού βρίσκεται ο Σφραγιδόλιθος της Γένουας. Πώς να μην προκαλέσει την προσοχή του αναγνώστη ο μυστηριώδης Δήμος Μπελιές ή ο γοητευτικός Άρης Μαρδάς;

Με γλώσσα λιτή και απέρριτη, απουσία εκφράσεων εντυπωσιασμού, η συγγραφέας Ευρυδίκη Αμανατίδου δημιουργεί με την πένα της ένα δυνατό μυθιστόρημα που κρατά καθηλωμένο και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Και στο επίκεντρο πάντα ο φάρος! Σημείο αναφοράς στην ιστορία των ελληνικών θαλασσών, σημείο αναφοράς στη ζωή των Ελλήνων ναυτικών.

"Ο φάρος δεσπόζει αδιάφορος στα ανθρώπινα δράματα, ανεπηρέαστος από ένα τραγικό έγκλημα. Υπομένει απλώς τη φθορά του χρόνου ή περιμένει την επιστροφή του φύλακά του;''

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημήτρης Νίκου: Οδοιπόρος

  Σαν άλλος Άτλαντας σηκώνεις το βάρος του κόσμου στους ώμους σου. Η δική σου ύβρις είναι μία ακόμα αποστασία. Είσαι ένας από εμάς, όχι όμως...